လူ႔ဘဝဆိုတာ ဆီးေဆာ့ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာနဲ႔ တူတယ္။

အျမဲပဲ နိမ့္ရာကေန ျမင့္ရာကို စေလွ်ာက္ရတယ္။
ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းတိုင္း ေနာက္တစ္လွမ္းဟာ အရင္တစ္လွမ္းထက္ ပိုခက္ခဲေနတတ္တယ္။

အျမင့္ကိုေရာက္ေလ တည္ျငိမ္ဖို႔ ခက္ေလျဖစ္တယ္။

သင့္ကိုယ္သင္ အျမင့္ကို ေရာက္ေနျပီလို႔ ထင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ
ကုန္းအဆင္းကို သင္ စဆင္းေနျပီျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ သင္ေရာက္ခ်င္တဲ့ အျမင့္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ
သင္ အျမဲမရပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သင္သတိျပဳမိလိမ့္မယ္။


တည္ျငိမ္မွတ္ကို သင္ရွာမေတြ႔မခ်င္း အျမင့္မွာ ရပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲေၾကာင္း

သင္အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြေဝျပီးမွ သတိျပဳမိလိမ့္မယ္။

ဘဝရဲ႕ တည္ျငိမ္မွတ္ကို ရွာေတြ႔မွ အဲဒီေနရာသာလွ်င္ အျမင့္ဆံုးဆိုတာကို
တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သင္ခံစားမိလိမ့္မယ္။

အဲဒီလို အျမင့္ဆံုးမွာ ရပ္ႏိုင္ဖို႔ သင့္မွာ တစ္ျခားနည္းတစ္ခု ရွိေသးတယ္။
အဲတာကေတာ့ ဆီးေဆာ့ရဲ႕တစ္ဖက္မွာ သင့္ကို ေတာင့္ခံ(အားေပး) တဲ့လူ ရွိဖို႔ပဲ...

အဲဒီလူေတြက သင့္မိသားစု၊ သင့္ခ်စ္သူ ဒါမွမဟုတ္
သင့္ရဲ႕ ျပဳိင္ဖက္လဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။


0 comments:

Post a Comment

thank you for your comment